Zakowski.eu

Niestety, nie zajmuję się sprawami „zusowskimi”, toteĹź proponuję skorzystać z pomocy pracowników ZUS, którzy co jakiś czas pełnią dyĹźury w Głosie Szczecińskim. Moja wiedza wystarczy jedynie na poczynienie poniĹźszych uwag.
NaleĹźy zwrócić uwagę na fakt, Ĺźe stopień niepełnosprawności – orzeczenie o grupie  inwalidzkiej – nie przesądza o uprawnieniu do renty z tytułu niezdolności do pracy. Renta taka przysługuje osobie, która łącznie spełnia 3 warunki: jest niezdolna do pracy, niezdolność ta powstała w przewidzianych przepisami ustawy okresach oraz spełnia kryteria dotyczące okresów składkowych i nieskładkowych (art. 57 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych). Niezdolność do pracy oraz stopień tej niezdolności stwierdza lekarz orzecznik ZUS-u (art. 14 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS). 
MoĹźe Pan złoĹźyć wniosek do organu rentowego o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy lub o jej podwyĹźszenie, jeĹźeli takie świadczenie jest juĹź przyznawane. To właśnie ZUS rozstrzyga o przyznaniu świadczenia i jego wysokości, ale jego rozstrzygnięcia muszą być zgodne z przepisami prawa, a samo postępowanie musi być prowadzone zgodnie z regulacjami Kodeksu Postępowania Administracyjnego i ustaw szczególnych. Decyzje są zaskarĹźalne – jeĹźeli nie będzie się Pan z nimi zgadzał, moĹźe się Pan złoĹźyć odwołanie w terminie 30 dni od doręczenia decyzji. Odwołanie wnosi się do organu rentowego, który wydał decyzję. Ten moĹźe sam zmienić bądĹş uchylić decyzję. JeĹźeli jednak uzna, Ĺźe odwołanie jest bezzasadne, sprawa zostanie przekazana do sądu (Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych), gdzie będzie prowadzona zgodnie z przepisami Kodeksu Postępowania Cywilnego.
Niestety, zgodnie z przepisami nie jest tak, że ZUS ma obowiązek płacić więcej tylko dlatego, że uprawniony rzeczywiście otrzymuje bardzo niskie świadczenia.